Arsenał minionych wieków
Rapier do sztychów i cięć
Wykształcił się i upowszechnił w zachodniej Europie w pierwszej połowie XVI wieku. Jego protoplastą był miecz. W Polsce przyjęło się każdą XVI- i XVII-wieczną broń o prostej głowni z wyraźnie rozbudowaną oprawą rękojeści nazywać rapierem. Tę kategorię broni w Hiszpanii nazywano espada, we Francji épée, w Anglii po prostu sword, a w Niemczech Degen. Wielość typów różniących się kształtem głowni i rękojeści, a nade wszystko przeznaczeniem, skłaniają do bardziej precyzyjnej klasyfikacji.
Rapier był bronią delikatniejszą od miecza, znakomicie nadającą się do zadawania pchnięć, ale oczywiście niepozbawioną możliwości cięcia. Dzierżąc w ręce XVII-wieczny rapier, wcale nie czuć obawy przed walką z przeciwnikiem uzbrojonym np. w szablę. Pewniejszy chwyt, zwłaszcza w przypadku uderzenia sztychem, zapewniało ricasso, czyli tępa część głowni tuż pod jelcem ułatwiająca uchwycenie palcami. To właśnie w celu ochrony dłoni przed pchnięciami stopniowo rozbudowywano rękojeść; tak pojawił się rapier dzwonowy (półokrągła miseczka, często ażurowa), czy koszowy – z całym systemem obłęków, kabłąków i podków....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta