SB to tylko epizod

źródło: Rzeczpospolita

W nowym systemie, który kiedyś gorliwie zwalczali, wielu zrobiło kariery. Pełnej satysfakcji pozbawia ich tylko obawa, że ktoś znów zacznie pytać o przeszłość

Standardowy druczek wysyłany negatywnie zweryfikowanym pracownikom Służby Bezpieczeństwa zawierał grzecznościową formułę: „Komisja wyraża nadzieję, że znajdzie Pan/Pani nowe dające satysfakcję zatrudnienie poza resortem spraw wewnętrznych”. To życzenie spełniło się w przypadku większości spośród 24 tys. funkcjonariuszy zatrudnionych w SB w 1989 r. Chociaż nie wszyscy poddali się weryfikacji. W momencie likwidacji SB, w maju 1990 r., pracowało w niej już tylko 14 tys. osób. Wielu funkcjonariuszy, wietrząc pismo nosem, wcześniej szukało schronienia w milicji. Weryfikację przeszło pozytywnie około 10 tys. funkcjonariuszy, negatywnie zweryfikowano 3,5 tys. Część zmieniła pracę, wykorzystując kwalifikacje zdobyte w służbach.

Krystyna Wrochna – 54 lata, elegancka blondynka, delikatny uścisk ręki. Od 17 lat wspina się po szczeblach urzędniczej kariery. W Śląskim Urzędzie Wojewódzkim jest radcą generalnym w gabinecie wojewody. Spotykamy się w jej pokoju w urzędzie. Ani razu podczas tej rozmowy nie użyje słowa SB. Mówi: „tam”, „w służbach mundurowych”, „resorcie”. – W życiu popełniłam dwa błędy – mówi zdenerwowana. – Pierwszy, kiedy napisałam podanie o pracę w MO. Drugi, że w 1991 r. przeszłam z policji do urzędu wojewódzkiego. Powinnam tam zostać do emerytury, przecierpieć. Dzisiaj zajmowałabym się ogródkiem.

Lepsze życie

SB stawiało na ludzi młodych, ambitnych,...