![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Gdy wydasz na strój pracownika możesz zwiększyć koszty
Zakład, który ubiera pracowników, może zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych, jeśli charakter strojów wyklucza ich codzienne zastosowanie. Może więc np. uwzględnić marynarki z logo firmy, bo raczej nikt nie pójdzie w nich do cioci na imieniny
Konrad Piłat
Przedsiębiorcy bardzo ostrożnie podchodzą do zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na stroje. Obawiają się, że podczas ewentualnej kontroli będą one przyczyną sporu.
Dlatego nawet w wydawałoby się oczywistych sytuacjach występują z wnioskami o interpretacje.
Na spodniach nie musi być logo
Często występującą sytuacją zajmowała się Izba Skarbowa w Poznaniu w odpowiedzi z 9 kwietnia 2009 r. (ILPB1/415-78/09-2/TW). Z pytaniem wystąpiła spółka prowadząca salon samochodowy. Dla pracowników działu obsługi klienta kupuje ona jednolite stroje. Są to m.in. garnitury opatrzone logo firmy, koszule i krawaty zawierające markę koncernu motoryzacyjnego i logo firmy, a także spodnie o jednolitych barwach, na których ze względów estetycznych nie zamieszczono żadnych oznaczeń.
Izba skarbowa potwierdziła, że wydatki poniesione przez spółkę mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wiążą się z reklamą firmy i jej znaku. Spełniają one bowiem ogólną definicję kosztów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Z przepisu tego wynika, że wydatek może zostać zaliczony do kosztów, jeśli spełnia trzy warunki:
∑ celem jego poniesienia (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
∑ nie może...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
