Rynsztunek przeciwników
Polscy marynarze walczący na Zachodzie zachowali regulaminowe mundury przedwojenne, doszło jednak kilka nowych elementów przejętych z Royal Navy.
Mundur polskiej Marynarki Wojennej nawiązywał do ogólnoświatowego standardu, który ukształtował się pod koniec XIX wieku za sprawą Brytyjczyków.
Odrębne uniformy dla marynarzy pojawiły się w odrodzonej Rzeczypospolitej w 1920 roku. Zasadniczymi barwami stały się granat i biel, dystynkcje i guziki były złote.
Oficerowie nosili granatowe, okrągłe czapki z daszkiem, czarnym otokiem i haftowanym godłem, granatowe sukienne kurtki z wykładanymi kołnierzami, bez naramienników (oznaki stopni umieszczano na rękawach) oraz spodnie w kant. Latem noszono komplet mundurowy biały, płócienny.
Marynarze mieli klasyczne okrągłe marynarskie czapki bez daszka, z czarną wstążką, na której znajdował się złoty napis „Marynarka Wojenna” lub nazwa okrętu, granatowe bluzy z trójkątnym wcięciem i wykładanym błękitnym kwadratowym kołnierzem z trzema paskami oraz czarnym krawatem,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta