Jak zobowiązać odchodzącego pracownika, by nie szkodził interesom firmy
Wydaje się, że zawarcie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy i korzystanie z niej jest prostym zabiegiem. Ale wciąż przysparza pracodawcom wiele problemów. Podpowiadamy, jak ich uniknąć lub je rozwiązać
Pracodawcy często zabezpieczają swe interesy również w stosunku do byłych pracowników kadry kierowniczej lub pracowników mających dostęp do szczególnie ważnych informacji firmy. Jednym ze sposobów jest zawarcie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Treścią takiej umowy jest z jednej strony zobowiązanie się pracownika do niepodejmowania działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy w zakresie i przez czas określony w umowie, a z drugiej zobowiązanie się pracodawcy do wypłacenia pracownikowi z tego tytułu odszkodowania w określonej wysokości. Umowa o zakazie konkurencji może być zawarta wyłącznie z pracownikami, którzy w związku z pełnieniem danych funkcji w firmie lub wykonywaniem swoich obowiązków pracowniczych korzystają z informacji, których ujawnienie lub wykorzystanie w innej firmie może narazić danego pracodawcę na szkodę (art. 1012 § 1 k.p.). W stosunku do innych kategorii pracowników podpisanie takiej umowy jest zatem niedopuszczalne.
BŁĄD 1. Niezachowanie formy pisemnej
Umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy musi mieć postać pisemną. Niezachowanie tej formy – zgodnie z art. 1013 k.p. – powoduje nieważność umowy.
Ponadto taka umowa jako umowa prawa cywilnego powinna być sporządzona w formie odrębnego dokumentu, a nie włączana w treść umowy o pracę.
BŁĄD...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta