Rzymski oficer „po grecku”
Rynsztunek tamtych czasów
Od czasów reform Mariusza (koniec II wieku p.n.e.) najpowszechniej stosowanym typem pancerza przez zwykłych legionistów była kolczuga (lorlica hamata), zaadaptowana od Celtów. Wśród kadry oficerskiej natomiast stosowano chętnie osłony łuskowe (lorlica squamata) i zbroje płytowe, czyli kirysy torsowe (muskularne).
Osłona ta była zapożyczona od Greków. W stosunku do pierwowzoru różniła się jedynie sposobem mocowania napierśnika z naplecznikiem, zastosowano w niej też prosty system zawiasowy. Wydaje się, że osłona ta zapewniała całkiem niezłą ochronę, miała jednak zasadniczą wadę – słabą wentylację, co w wypadku dużych płyt, łatwo nagrzewających się na słońcu, nie było bez znaczenia. Kirysy te stosowano ze skórzanymi paskami (pteryges),...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)

