Bariery w naszych głowach

źródło: Fotorzepa

W przedwojennej Polsce moi dziadkowie także nie mogli pisać swoich nazwisk w języku litewskim, ale nie stali się z tego powodu Polakami – przypomina litewski publicysta

Kilka dni temu litewska telewizja publiczna pokazała sentymentalny obrazek: prezydenci Polski i Litwy, Lech Kaczyński i Valdas Adamkus rozmawiają na pokładzie polskiego samolotu rządowego. Był to ten sam samolot, który 10 kwietnia rozbił się w Rosji, w Smoleńsku. Ta katastrofa dotknęła wielu Litwinów. Od razu nasunęło się jednak pytanie: czy w obecnych warunkach prezydenci dwóch sąsiadujących ze sobą państw będą mogli wsiąść do tego samego samolotu bez obawy, że polscy i litewscy wyborcy nie odbiorą tego wrogo?

Polski minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski już odpowiedział: „Uważam, że relacje z Litwą są tak naprawdę takie same jak od wielu lat, tylko teraz zostały nazwane”. Minister Sikorski jest w Polsce popularnym politykiem. Pozostaje nadzieja, że jest nim nie ze względu na swoje poglądy na stosunki polsko-litewskie. Rzadko się bowiem zdarza, by szef dyplomacji europejskiego kraju publicznie przedstawiał pogorszenie się stosunków z sąsiadem jako sukces.

Hojność Orlenu?

Wrzodem na stosunkach polsko-litewskich jest energetyka, a konkretnie inwestycja polskiego kapitału w rafinerię Mażeikiu Nafta (Możejki). Wśród polskich polityków powszechne jest przekonanie, że od 2006 roku Litwini ciągle wsadzają polskim inwestorom kij w szprychy. Zajmujący się tą sprawą polscy dziennikarze dodają, że Litwa nie doceniła szlachetnego wysiłku Polski. Oto za 3...