Przywrócona pamięć Polaków

autor zdjęcia: Jakub Ostałowski

źródło: Fotorzepa

Barbara Fedyszak-Radziejowska: Działalność Instytutu przywraca Polakom poczucie własnej wartości. Pokazuje, że nie tylko wąskie elity od 1968 roku nie akceptowały PRL, ale także wielu Polaków próbowało wyrażać swój sprzeciw nawet w najtrudniejszych latach stalinowskich – uważa przewodnicząca Kolegium IPN

Powołanie Instytutu Pamięci Narodowej zajęło polskiemu społeczeństwu całe dziesięć lat, przyjmując, że 1989 rok otworzył przed nim taką możliwość. Dzisiaj Instytut ma za sobą pierwszą dekadę trudnej, ale znaczącej dla demokracji i świadomości społecznej działalności. Od samego początku towarzyszyła jej wrogość wielu środowisk opiniotwórczych. Jest swoistą zagadką, dlaczego instytucja, która powstała od podstaw w suwerennej Polsce, by służyć jej demokratycznemu państwu, która symbolizuje odchodzenie od PRL, a nie transformowanie jej w III RP, budziła i nadal budzi tak wielki opór wielu środowisk.

Przeciwników IPN szuka się zwykle po lewej stronie sceny politycznej, bo to politycy SLD najbardziej konsekwentnie deklarowali postulat zabetonowania czy też spalenia archiwów pozostałych po organach bezpieczeństwa PRL. Jednak dzisiaj, gdy lepiej poznaliśmy poglądy licznych przeciwników IPN, dostrzeganie ich wyłącznie po stronie lewicy niewiele wnosi do sprawy.

Kiedy IPN będzie mógł spokojnie pracować, bez stronniczych i niesprawiedliwych ataków, bez ostentacyjnego lekceważenia osiągnięć i piętnowania niedoskonałości?

Wydarzenia ostatnich lat oraz nowe publikacje niechętnych IPN polityków i komentatorów pozwalają postawić hipotezę, że kluczową zmienną współtworzącą poglądy tej części elity

III RP, która...