![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Lubię iść na żywioł
Z Halinà Mlynkovà rozmawia Jacek CieÊlak
Rz: Możemy już powiedzieć, że po siedmiu latach, we wrześniu, ukaże się pani nowa płyta?
Tak. Łatwo było odnieść wrażenie, że w tym czasie odpoczywałam, jednak siedem lat pracowałam nad siedmioma projektami. Próbowałam przeróżnych rzeczy. Po odejściu z Brathanków obraziłam się na folk. Czułam przesyt. Powiedziałam sobie, że mnie to nie kręci i będę śpiewać to, co mi się podoba – na przykład kompozycje na wielkie głosy. Spróbowałam, jednak cały czas ciągnęło mnie do muzyki etnicznej. Najfajniejsze okazało się muzykowanie, czyli spotkania z różnymi artystami. Mogliśmy bawić się dźwiękami. To, że się ukazały nagrania – było dla mnie mniej ważne.
Co to znaczy, że obraziła się pani na folk?
Przejadłam się poleczkami i skocznymi rytmami. Poleczki nigdy nie były moim ulubionym nurtem. Bardziej interesują mnie połamane rytmy latynoskie i afrykańskie. Mój najnowszy singel „Kobieta z moich snów" powstał z połączenia wielu stylistyk.
Między innymi hinduskiej i andyjskiej.
Piosenka ujawnia energię, która we mnie drzemie, i szaleństwo, jakiego by mi brakowało, gdybym śpiewała coś spokojnego. W muzyce muszą być emocje. W etnicznej, tej, którą teraz śpiewam – je odnalazłam. Po siedmiu latach poszukiwań odnalazłam też siebie: poczułam się pewniejsza, spokojniejsza. Wiem, gdzie jest moje...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
