![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Likwidacja musi określać stanowisko
Z pewnością w czasach kryzysowych, ale nie tylko wtedy, zmniejszenie zatrudnienia czy eliminacja posady to najbardziej popularne przyczyny zakończenia współpracy z podwładnymi. Tym bardziej że ta ostatnia sama w sobie wystarczy do uzasadnienia wymówienia angażu
Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 6 października 2004 (I PK 497/03). Ale zbytni optymizm pracodawców powołujących się na ten powód pożegnania pracownika może ostudzić to, że sądy często uznają go za pozorny, szczególnie gdy stanowisko zostało już wcześniej zlikwidowane, a pracownik wykonywał inne zadania niż nim objęte (wyrok SN z 8 stycznia 2002, I PKN 761/00).
Ponadto same sądy przyznają, że nie mają dość wiedzy i mocy, aby badać, czy operacja zmniejszenia zatrudnienia w zakładzie była konieczna. Wtedy także taki argument rozstania będzie chybiony. Potwierdził to SN w wyroku z 3 listopada 2010 (I PK 93/10).
Choć przyznał, że zmniejszenie stanu zatrudnienia w zakładzie uzasadnia wypowiedzenia, to organ rozpatrujący spory pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości takiego działania. Sąd może jedynie rozpoznać, czy zmiana ta została...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
