Gorszy dostęp współpracowników do posady oceni sąd

Zasada równego traktowania w zatrudnieniu obowiązuje także wobec przyjmowanych do firmy na zlecenie czy o dzieło. Jeśli taka osoba zarzuci krzywdzące ją naruszenia, zleceniodawca będzie miał kłopot

Od początku roku obowiązuje ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (DzU z 2010 r. nr 254, poz. 1700, dalej ustawa). Wprowadza ona kilka dyrektyw unijnych, m.in. o równym traktowaniu kobiet i mężczyzn pracujących na własny rachunek.

Zakaz dyskryminacji

Znany jest już w polskim prawie, bo u zatrudnionych na  umowę o pracę określają to art. 183a – 18 3e k.p. Ustawa w części powtarza postanowienia kodeksowe i przy praktycznym jej stosowaniu można odwołać się do dorobku orzecznictwa i  utrwalonych poglądów doktryny.

Z ustawy wynika, że należy przeciwdziałać zachowaniom naruszającym zasadę równego traktowania ze względu na ściśle sprecyzowane kryteria: płeć, rasę, pochodzenie etniczne,

narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek oraz orientację seksualną. Te wyliczone odpowiadają tym zawartym w kodeksie dotyczącym zakazu nierównego traktowania pracowników.

Podstawowa różnica między powołanymi aktami prawnymi polega na tym, że ustawa wskazuje zamknięty katalog kryteriów, ze względu na które zakazuje się nierównego traktowania osób nią objętych, natomiast w stosunkach pracowniczych jest to wyliczenie przykładowe.

Ponadto ustawa podaje kilka definicji, na wzór tych, które są już w...