Szkatułki Newerlego

źródło: EAST NEWS

Igor Newerly: portret człowieka aktywnego z lat 60.

źródło: Plus Minus

Jan Zieliński, Szkatułki Newerlego, WAB, 2012

źródło: Plus Minus

Jan Zieliński, pisząc biografię Igora Newerlego, dokonał wielu fascynujących odkryć. Losy autora „Zostało z uczty bogów" aż prosiły się o sumienne opisanie

Książkę Jana Zielińskiego „Szkatułki Newerlego" wydaną ostatnio przez W. A. B. czyta się jak powieść. Wartka narracja rozbiegająca się w kilku kierunkach zaskakuje co chwila. Zaczyna się od opisu nieistniejącego dziś pałacyku myśliwskiego w środku Puszczy Białowieskiej, gdzie w roku 1903 pisarz przyszedł na świat. W ten sposób pojawiają się lokatorzy owego pałacyku: dziadkowie po kądzieli Josef Nevrly i jego żona Frantiska.

Dziadek leśnik zaczął swą karierę zawodową w dobrach arystokratycznych w ojczyźnie. Z biegiem lat czeski leśnik zwrócił uwagę cara Rosji Aleksandra III, który zatrudnił go u siebie w Spale. Następnie Józef Newerli, jak brzmiało pierwsze spolszczenie nazwiska, został w roku 1894 wielkim łowczym Puszczy Białowieskiej.

W Białowieży Teresa N. zakochała się w Mikołaju Abramowie, oficerze batalionu stanowiącego ochronę rezydencji carskiej. Wielki Łowczy, przeciwny temu małżeństwu, wysłał córkę na studia pedagogiczne do Austrii. Młodzi pokonali jednak wszelkie przeszkody. W roku 1903 urodził się Igor Abramow.

Gdy chłopiec miał siedem lat, ojciec, ratując tonącego żołnierza, zaziębił się i umarł na ropne zapalenie płuc. Matka, źle sobie radząc z niesfornym chłopcem, przekonana, że dziecko potrzebuje męskiej ręki, wyszła ponownie za mąż za pułkowego kolegę nieboszczyka. Kapitan Siemieczkin starał się wychować pasierba na wojskowego, ucząc go musztry, dyscypliny...