Przedkryzysowe umowy mogły trwać

źródło: Rzeczpospolita

Marek Wandzel adwokat w Warszawie, specjalizuje się w prawie pracy

Angażu zawartego przed wejściem w życie ustawy antykryzysowej, kończącego się w trakcie obowiązywania pakietu, nie trzeba było skracać do 24 miesięcy. Sąd Najwyższy uznał, że nie było powodów do jego rozwiązania

Ustawa z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców, zwana powszechnie ustawą antykryzysową (DzU z 2009 r. nr 125, poz. 1035 ze zm.) obowiązywała od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. Zawieszała ona stosowanie art. 25¹ k.p., zgodnie z którym trzecia umowa na czas określony staje się umową na czas nieokreślony. Wprowadzała też czasowe ograniczenie zatrudniania na podstawie umów na czas określony do 24 miesięcy.

Ważna data zatrudnienia

Przy analizowaniu tych przepisów nie było wątpliwości co do zasad stosowania tego ograniczenia do umów rozpoczynających swój bieg po wejściu ustawy w życie. Nie było też rozterek co do angaży zawartych przed datą początkową jej obowiązywania, których termin rozwiązania przypadał po tym, kiedy przestała działać. Sprawa była jasna – zgodnie z art. 35 ust. 3 ustawy rozwiązują się one z upływem czasu, na który zostały zawarte, a ograniczenia ustawowe nie mają do nich zastosowania.

Kontrowersje pojawiły się natomiast co do długich (ponad dwuletnich) umów terminowych zawartych jeszcze przed wejściem w życie antykryzysowych regulacji, które miały się zakończyć w czasie jej obowiązywania. Pojawiły się pytania, czy 24-miesięczne ograniczenie ustawowe należy wówczas stosować i dylemat co zrobić z...