![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kwalifikacja dla celów bilansowych na innych zasadach
Wiele umów traktowanych dla celów podatkowych jako leasing operacyjny, dla potrzeb prawa bilansowego uznawana jest za leasing finansowy. Wynikają z tego różne komplikacje
Istnieją dwa główne rodzaje leasingu: operacyjny oraz finansowy. Regulacje ustawy o rachunkowości ograniczają się jedynie do enumeratywnego wymienienia warunków, spośród których spełnienie choć jednego powoduje, że leasing jest uznawany za finansowy (art. 3 ust. 4). A contrario, gdy żaden spośród wymienionych warunków nie zostanie spełniony, podatnik będzie zobowiązany do traktowania leasingu jako operacyjny.
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, korzystający (leasingobiorca) wykazuje przedmiot leasingu (wartość niematerialną lub prawną albo środek trwały) jako swoje aktywa trwałe, w przypadku gdy uregulowania umowy spełniają chociaż jeden z wymienionych enumeratywnie w art. 3 ust. 4 warunków. Ustawa określa m.in., że umowa leasingu finansowego powinna przewidywać:
- przeniesienie własności przedmiotu umowy na korzystającego po zakończeniu okresu na który została zawarta,
- prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia,
- przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie.
W przypadku leasingu finansowego (a zatem spełnienia chociaż jednego ze wskazanych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
