Jedyna szansa to złe pouczenie

Jeśli informacja o tym, kiedy nie należy się świadczenie, jest niezrozumiała, można wybronić się przed oddawaniem pieniędzy. Nie można wtedy uznać ich za nienależnie pobrane

ZUS może żądać od osoby, która pobrała nienależne jej świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jego zwrotu wraz z odsetkami. Może też dochodzić tego zwrotu od płatnika, który podał nieprawdziwe dane.

Zasady zwrotu nienależnie pobranych świadczeń określają przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.) oraz w przepisach regulujących prawo do określonych świadczeń, np. prawo do emerytury lub renty.

W myśl bowiem art. 84 ust. 1 ww. ustawy osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, ma obowiązek je zwrócić, wraz z odsetkami ustalonymi w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Nienależnie pobrane świadczenie podlega zwrotowi w wysokości brutto.

Obejmuje zatem kwotę świadczenia faktycznie wypłaconego osobie pobierającej świadczenie, zwiększoną o podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzany przez ZUS. Odsetki zaś trzeba liczyć od pełnej kwoty nadpłaty, czyli wraz z podatkiem.

Musi być nienależne

Przy czym według ust. 2 art. 84 ww. ustawy za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do...