Wybór między KGB a Pussy Riot

Niecały rok temu zaczęło być głośno o rosnącej ponoć w siłę rosyjskiej opozycji. Skierowane pod adresem władzy oskarżenie o to, że sfałszowała wyniki wyborcze do Dumy, stało się pretekstem do masowych demonstracji w Moskwie i Petersburgu. Wydawało się, że i na placu Czerwonym rozegra się kolorowa rewolucja.

Z dużej chmury polał się jednak mały deszcz. Żadne „Marsze milionów" nie są w stanie, na razie, zdetronizować Władimira Putina. Zastanawiająca jest ta słabość dzisiejszej opozycji rosyjskiej. Z niedawnych sondaży płyną dość paradoksalne wnioski: im dysydenci są bardziej znani, tym poparcie dla nich jest mniejsze. Z jednej strony, społeczeństwo rosyjskie pod względem świadomości obywatelskiej dojrzewa, z drugiej – opozycja nie jest zdolna wstrzelić się w oczekiwania tych, którzy stanowią jej potencjalny elektorat.

Do Rosji, jak mało do którego miejsca na świecie, pasują słynne słowa Giuseppe Tomasi di Lampedusy: „Wiele się musi zmienić, aby wszystko pozostało...