Pióro zrzucone Rymkiewiczowi

źródło: Archiwum

Jarosław Marek Rymkiewicz, Głowa Owinięta Koszulą, Wydawnictwo Sic! 2012

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

źródło: EAST NEWS

Adam Mickiewicz wieszcz polski, nie litewski czy białoruski

źródło: Wikipedia

Czy Mickiewiczowi o to chodziło z tym nieszczęsnym świerzopem?

Czy Mickiewicz w ujęciu rymkiewiczowskim kompletnie wyzuty jest ze współczesnych uwarunkowań politycznych? Ależ skąd

To dopiero „Rozmowy polskie latem 1983 roku" uczyniły Jarosława Marka Rymkiewicza pisarzem z pierwszych stron gazet, choć wtedy akurat pisywał o nim głównie Jerzy Urban, podówczas – przypomnę – rzecznik prasowy rządu PRL, niewątpliwie najbardziej znienawidzony w Polsce człowiek.

Wcześniej uchodził Rymkiewicz za pisarza niszowego, obdarzonego fantazją i temperamentem badacza romantyzmu, specjalistę od Mickiewicza, Słowackiego i Fredry, którym poświęcał swoje chwalone, nagradzane i niskonakładowe książki. Przełom wywołały „Rozmowy polskie...", drugoobiegowy przebój roku 1984, którym zachwycił się i Konwicki, i Giedroyc, a autor z jednej strony otrzymał nagrodę „Solidarności", z drugiej zaś wyrzucono go natychmiast z pracy w Instytucie Badań Literackich PAN.

Kto przez ciebie przechodzi

Młódź o tym wszystkim co nieco wie, bo kiedyś o tym czytała, ale zapomniała i jeśli JMR z czymkolwiek kojarzy, to od kilku lat z facetem, który chciał osobiście powywieszać komunistów pod kościołem świętej Anny, a następnie zrewanżować się Niemcom za Powstanie Warszawskie. Potem zdążył jeszcze napisać wiersz po katastrofie smoleńskiej, którym zdaniem krytyka Mariana Stali podzielił nasz naród, który był wprawdzie jako lawa, ale już...