Ryzykowna dyscyplinarka za pracę w czasie choroby

Nieprawidłowe wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego nie zawsze może być podstawą do rozwiązania umowy o pracę. Nawet jeśli ZUS odebrał prawo do zasiłku

Wykreślenie z kodeksowego katalogu ciężkich naruszeń podstawowych obowiązków pracowniczych „nadużycia świadczeń z ubezpieczenia społecznego" (nastąpiło to już ponad 16 lat temu – w 1996 r.), choć miał on charakter przykładowy, a nie wyczerpujący, okazało się brzemienne w skutki. Mimo upływu lat nie wszyscy pracodawcy je dostrzegają.

Nierówna walka

Skala nadużywania świadczeń z ubezpieczenia chorobowego jest problemem powszechnie znanym. Absencja chorobowa na nieprawdopodobnie wysokim (w stosunku do innych krajów) poziomie ciągle przyprawia pracodawców o ból głowy. Próbują więc walczyć z tą plagą wszelkimi dostępnymi sposobami. Wśród nich również – stosowaniem dyscyplinarnych zwolnień z pracy (art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy).

Zastosowanie takiego środka nie jest oczywiście wykluczone. Należy jednak mieć na uwadze, że w aktualnym stanie prawnym „nadużycie świadczeń z ubezpieczenia społecznego może być podstawą niezwłocznego rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę tylko wówczas, gdy stanowi równocześnie ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych".

Podkreślił to Sąd Najwyższy w wyroku z 1 lipca 1999 r. (I PKN 139/99).

Istotne rozróżnienie

O ile np. wykonywanie pracy zarobkowej w trakcie zwolnienia lekarskiego jest...