Podatek odroczony spędza sen z powiek księgowym
ZASADY | Cel tworzenia aktywów i rezerw z tytułu podatku odroczonego jest jasny. Schematy ewidencji również nie są zbyt złożone. W praktyce jednak kalkulacja tych pozycji sprawia dużo kłopotów.
Podatek odroczony to kategoria bilansowa, która spędza sen z powiek niejednemu, nawet doświadczonemu głównemu księgowemu. Księgowi często mają problem z tym, czy ująć podatek odroczony, kiedy go rozwiązać, w jaki sposób go zaksięgować. Problematyczne jest jednak przede wszystkim pełne uzgodnienie wielkości związanych z podatkiem odroczonym, aby mieć pewność, że został prawidłowo skalkulowany i zaksięgowany.
Co znajdziemy w przepisach
W polskiej ustawie o rachunkowości (dalej: uor) nie znajdziemy szczegółowych informacji na temat podatku odroczonego. Może właśnie dlatego jednym z pierwszych Krajowych Standardów Rachunkowości (KSR), który został wydany, jest KRS 2 „Podatek dochodowy" bardzo szczegółowo definiujący obszary związane z księgowością podatków odroczonych i dający wiele praktycznych wskazówek w tym temacie.
Ustawa o rachunkowości definiuje zwolnienie od obowiązku ujmowania w księgach podatku odroczonego. Jeśli sprawozdanie finansowe jednostki nie podlega obligatoryjnemu badaniu zgodnie z uor, to nie jest wymagane, aby kalkulowała i ujmowała ona podatek odroczony w księgach.
W Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej kwestie podatku odroczonego regulowane są w Międzynarodowym Standardzie Rachunkowości nr 12 „Podatek dochodowy".
W podstawowych kwestiach treść KSR 2 jest tożsama z...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta