Unia klimatyczna zamiast energetycznej

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Mamy kolejną porcję bajeczek o cudownych właściwościach energii z wiatraków i paneli słonecznych. W tej sprawie UE nie zawodzi nigdy – pisze były europoseł PiS.

Projekt unii energetycznej zgłoszony przez Polskę w kwietniu 2014 r. na forum UE brzmiał naprawdę dobrze. Zakładał dywersyfikację dostaw gazu, wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego sąsiadów, wspólne zakupy gazu, rozwój infrastruktury przesyłu tego surowca, większą solidarność państw Unii wobec kryzysu dostaw i – tu cytat – „lepsze wykorzystanie własnych, europejskich źródeł energii (jak węgiel czy gaz łupkowy".

Po wyborach do Parlamentu Europejskiego projekt ten stał się flagowym przedsięwzięciem Donalda Tuska przed objęciem stanowiska przewodniczącego Rady Europejskiej. W opublikowanym niedawno wywiadzie dla europejskich gazet Tusk ostatecznie przyznał, że pomysł wspólnych zakupów gazu „jest zbyt nowatorski". Może to i lepiej, ponieważ, wbrew potocznej logice, wprowadziłyby one trochę lepsze warunki cenowe np. dla Polski, jednak równie dobrze mogłyby oznaczać, że stajemy się trwale związani z rynkiem niemieckim, na którym kupowalibyśmy ten sam rosyjski gaz od zachodnich pośredników.

Bez oceny

Ogłoszone niedawno stanowiska Komisji Europejskiej i Rady Europejskiej nie pozostawiają jednak złudzeń także co do pozostałych...