![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Powód wyłączenia limitów w treści umowy
Nie wystarczy, że zaistnieje przyczyna uzasadniająca cel zawarcia umowy na czas określony z pominięciem ograniczeń czasowych i ilościowych. Taka przyczyna nie „zadziała" automatycznie, lecz przy zgodnej woli stron.
Wchodzące w życie w lutym 2016 r. nowe przepisy dotyczące umów na czas określony warte są analizy z bardzo wielu powodów. W tym miejscu odnoszę się do zagadnienia formalnego, jakim jest uzasadnienie ich kauzalności (przyczynowości). Ma to znaczenie, ponieważ umowy zawierane z przyczyn wskazanych w art. 251 § 4 k.p. nie podlegają ani ograniczeniom ilościowym (maksimum trzy), ani co do długości czasu ich trwania (maksimum 33 miesiące). Dotyczy to umów wymienionych w pkt 1–4 tego przepisu, zawieranych:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie,
jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Uzasadnić cel
Z treści nowego art. 29 § 11 k.p. wynika, że w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony w celu, o którym mowa w art. 251 § 4 pkt 1–3, lub w przypadku, o którym mowa w art....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
