![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nie każda przerwa stanowi czas pracy i jest płatna
Wolne na śniadanie czy odpoczynek stanowi czas pracy i jest płatne, jeśli trwa kwadrans dziennie lub odrobinę dłużej. Gdy pracodawca wprowadzi godzinną pauzę, nie płaci za nią i odlicza ją w grafiku.
Jakie przerwy w świadczeniu obowiązków służbowych (z wyjątkiem tych dla młodocianych pracowników) przewiduje kodeks pracy oraz które z nich trzeba wliczać do czasu pracy, a które się pomija? – pyta czytelnik.
Do tych płatnych należy przede wszystkim przerwa tzw. śniadaniowa, którą musi wprowadzić każdy pracodawca. Pozostałe przerwy – płatne i niepłatne – wynikają już z określonych w k.p. okoliczności, warunków świadczenia pracy czy obowiązującego w firmie systemu czasu pracy.
WLICZANE DO CZASU PRACY
Kwadrans na posiłek
Prawo do tej pauzy wynika z art. 134 k.p. Jest ona płatna, trwa co najmniej 15 minut, ma do niej prawo każdy pracownik, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej sześć godzin. Cel tej pauzy jest dowolny.
Na karmienie piersią
Prawo do tej płatnej pauzy wynika z art. 187 k.p. Ma do niej prawo pracownica karmiąca dziecko piersią. Fakt karmienia tą naturalną metodą powinna przy tym – na żądanie pracodawcy – udowodnić, np. za pomocą zaświadczenia lekarskiego. Przełożony może ponawiać prośbę...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
