Zwykli ludzie bohaterami kina

źródło: AFP

Paterson (Adam Driver) prowadzi zwyczajne życie z żoną Laurą (Golshifteh Farahani)

„Filmujemy życie" – mówią bracia Dardenne 
i to zdanie mogłoby się stać mottem zakończonego festiwalu.

Nawet te największe festiwale zabiegają o nowe produkcje mistrzów, a mistrzowie i tak swoje filmy chcą pokazywać w Cannes. Dlatego na Lazurowym Wybrzeżu widzowie często patrzą na świat ich oczami.

Przez ekrany przeszła ostatnio fala obrazów, których autorzy opisywali powiązania polityki i wielkiego biznesu, opowiadali o kryzysie finansowym, korupcji, nadużyciach władzy. Również w Cannes Jodie Foster zaprezentowała „Money Monster" – historię o prowadzącym giełdowy program showmanie stającym się zakładnikiem zdesperowanego chłopaka, który idąc za jego radami, traci wszystko.

Ale w czasach niepewności ekonomicznej, niepokojów społecznych, nasilania się ruchów nacjonalistycznych i lęku przez atakami terrorystycznymi artyści coraz częściej przyglądają się życiu zwyczajnych ludzi. Wychodząc z kina w Cannes, myślałam o tym, co zawsze powtarzał Krzysztof Krauze: że filmy trzeba robić „w obronie".

Solidarność na dnie

Z tegorocznego festiwalu zostanie mi w pamięci kilka wyrazistych obrazów. Przede wszystkim portret skromnego kierowcy z „Patersona" Jima Jarmuscha. To zwyczajny facet, który prowadzi monotonne, wypełnione rutyną życie. Rano wysłuchuje, co śniło się...