Secesyjna perła w sercu miasta

źródło: materiały prasowe

Początkowo kamienica miała być nieco niższa. Podczas budowy w 1911 roku inwestor zmienił zdanie i zdecydował, że budynek ma być bardziej okazały.

źródło: materiały prasowe

W czasie renowacji zadbano także o płytki ceramiczne we wnętrzach kamienicy.

źródło: materiały prasowe

Balustrady z kutego żelaza powstały przy udziale krakowskich kowali-artystów.

Elegancki dom przy Rakowickiej 8, wybudowany w 1911 roku jako kamienica czynszowa, to wzorcowy przykład architektury secesyjnej Krakowa.

Narożna kamienica ma nieregularne kształty i – w przeciwieństwie do późniejszych modernistycznych apartamentowców – charakterystyczny spiczasty dach. Wnętrza zdobią bogate ornamenty. Reprezentacyjny hol wejściowy ozdobiono motywami roślinnymi i kwietnymi, na klatce schodowej dominują motywy geometryczne. Początkowo projekt zakładał budowę tylko trzech pięter oraz parteru na funkcje komercyjne. W czasie stawiania fundamentów, główny inwestor Dawid Gronner, bogaty restaurator, zmienił zamysł i stworzył okazalszą nieruchomość pięciokondygnacyjną.

Nie wiemy, kto był architektem realizującym jego prestiżowe zlecenie. Dzieło architektoniczne przypisywane jest Edmundowi Oraczewskiemu, który był jedynie mistrzem murarskim, wykonawcą woli architekta. Elewacja budynku stała się bardziej dekoracyjna, niż to początkowo zakładano. Balustrady z kutego żelaza, wykorzystane do stworzenia poręczy schodów oraz balkonów, powstały na zlecenie ówczesnych krakowskich kowali-artystów. Do wykonania drzwi wewnętrznych oraz okien zatrudnieni byli najlepsi lokalni stolarze. Z rozkładu budynku można wywnioskować, że najbardziej reprezentacyjne apartamenty znajdowały się we froncie kamienicy, zaś mniejsze mieszkania lokowano nieco głębiej, również na poddaszu.

Dom Gronnera powstał u zbiegu ulic Rakowickiej i Kurkowej, w sąsiedztwie budynków tworzących unikalną...