Nie tylko wina, ale także skutki i ich zakres

Orzekanie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie regulacji prawa upadłościowego.

Arkadiusz Turczyn

W art. 373 i nast. ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 2344 z późn. zm., dalej jako p.u.) ustawodawca przewidział możliwość i zasady orzekania o pozbawieniu na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia. Regulacja tej sankcji, mimo że z różnych względów sprawia wrażenie iluzorycznej, doczekała się gruntownej wykładni zawartej w licznych orzeczeniach.

Celem unormowania zawartego w art. 373 p.u. jest m.in. uniemożliwienie konkretnym osobom uczestnictwa w obrocie gospodarczym, co ma przede wszystkim chronić i zabezpieczać inne podmioty przed skutkami działań nieprofesjonalnych. Z przepisu tego wynika, że określone osoby nie mogą dokonywać skutecznie czynności prawnych związanych z działalnością lub funkcją objętą orzeczonym zakazem. Inne rozumienie tego przepisu osłabiałoby wydatnie realizację przypisanej mu przez ustawodawcę funkcji (postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2017 r., IV CSK 434/16, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl poza podanymi publikatorami, zob. też...