Francuskie słońce, londyńskie mgły

źródło: ACquavella galleries, New York

≥Claude Monet, „Na przystani”, olej, 1871

Sto obrazów Claude'a Moneta w wiedeńskiej Albertinie wybranych 
z czterdziestu muzeów całego świata.

Znakiem rozpoznawczym tej wystawy jest wielkoformatowe płótno „Dziewczęta w łódce", przywiezione z Tokio, a zreprodukowane na wysokich schodach prowadzących do Albertiny oraz zwielokrotnione w plakatach. Monet namalował ten obraz w 1887 roku z brzegu rzeki Epte, w Giverny, gdzie mieszkał ponad 40 lat i które rozsławił przede wszystkim ostatnią malarska serią z widokami własnego ogrodu.

„Dziewczęta w łódce" powstały w kilka lat po osiedleniu się tam artysty i są wspaniałym przykładem stylu Moneta. Obraz w tonacjach błękitno-białych i lekkoróżowych działa na zmysły migotliwą świetlistością wody i powietrza oraz wyrafinowaną grą odbić. Pełne gracji główne bohaterki to córki Alice, drugiej żony Moneta. Suzanne i Blanche Hoschedé. Idylla uchwyconej chwili jest tak sugestywna, że zupełnie zapomina się o komplikacjach rodzinnego życia artysty.

Suzanne wyszła później za mąż za amerykańskiego malarza Teodore'a Butlera, który osiadł w Giverny. Blanche poślubiła Jeana, starszego syna Moneta z jego pierwszego małżeństwa, i została malarką. Suzanne zmarła, mając zaledwie 31 lat, a Blanche po śmierci męża i matki opiekowała się w Giverny ojczymem, tracącym wzrok u schyłku życia.

Ich matka Alice Hoschedé przez kilkanaście lat pozostawała w nieformalnym związku z Claude'em Monetem, ślub wzięli dopiero po...