Rozważmy wejście do strefy euro

Nasza gospodarka ma przed sobą wyzwania typowe dla kraju stosunkowo wysoko rozwiniętego i nie jest konieczne znaczne przyspieszenie tempa wzrostu PKB. Nawet z demografią nie jest źle, jak się często wskazuje.

Taka rocznica jak 100-lecie odzyskania niepodległości skłania z jednej strony do refleksji nad historią, a z drugiej pobudza do myślenia o przyszłości. Inicjatywa redakcji „Rzeczpospolitej", by podjąć rzeczową merytoryczną dyskusję o przyszłości naszego kraju w perspektywie roku 2050, jest potrzebna. Bardzo brakuje analiz, które odrywają się od bieżących spraw i podejmują problemy strategiczne.

Tak dobrze jeszcze nie było

Wciąż trudno przebić się do opinii publicznej z obiektywnymi faktami. Tak wysokiego poziomu rozwoju, jaki obecnie, jeszcze nasz kraj nie doświadczył. Widać to zarówno we wskaźnikach bezwzględnych (PKB na mieszkańca w Polsce to już 29 tys. dol., licząc według parytetu siły nabywczej), jak i względnych – luka rozwojowa (różnica w PKB na osobę) między Polską a Niemcami i USA to obecnie odpowiednio 41 i 51 proc., a jeszcze w roku 1990 było to 69 i 73 proc.

Ten niesamowity postęp trzeba doceniać chociażby przez porównanie z latami międzywojennymi. Polska Powstająca po I wojnie światowej notuje niewątpliwe sukcesy, jak zjednoczenie kraju po 123 latach rozbiorów czy wygranie wojny z bolszewikami w 1920 roku. Jednak z punktu widzenia ekonomicznego nie bardzo jest się czym chwalić.

Mimo budowy Gdyni czy Centralnego Okręgu Przemysłowego, ogólny obraz gospodarczy trudno uznać za pozytywny. 20 lat wolności to głównie...