Osoby z zaburzeniami psychicznymi

Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi

Regulacje ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi, stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (DzU z 2014 r., poz. 24 z późn. zm., dalej jako u.p.w.o.z.p.) już przed jej uchwaleniem budziły wiele kontrowersji. Stan taki jest stopniowo minimalizowany z uwagi na obrastanie w orzecznictwo norm prawnych ujętych w jej przepisach, ale brak podstaw do uznania, że obecnie ich wykładnia nie budzi wątpliwości (należy wskazać, iż wątpliwości te były wyjaśniane również w literaturze, przy czym zasadniczym celem niniejszego opracowania jest przestawienie stanowiska judykatury).

Jednym z pierwszych orzeczeń w tym zakresie było postanowienie Sądu Najwyższego z 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt I CSK 825/14 (orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl). Sąd Najwyższy ocenił, że przedmiotowa ustawa jest ustawą szczególną, odnoszącą się do specjalnej kategorii osób określonych w niej mianem „osób stwarzających zagrożenie"; w art. 1 u.p.w.o.z.p. ustawodawca sformułował legalną definicję tej kategorii osób, przesłanki medyczne tej definicji sformułowano w art. 1 ust. 2 u.p.w.o.z.p. Zgodnie z tym przepisem ustawę stosuje się do osób, u których w trakcie postępowania wykonawczego występowały zaburzenia psychiczne w postaci upośledzenia umysłowego, zaburzenia osobowości lub zaburzenia preferencji seksualnych....