Pranie brudnych pieniędzy ma różne oblicza

Przestępstwo z art. 299 § 1 k.k. nie odnosi się jedynie do środków finansowych, ale również do innych wartości majątkowych, takich jak instrumenty 
finansowe, prawa majątkowe, inne mienie ruchome, 
a także nieruchomości.

W toku sprawy karnej o popełnienie przestępstwa „prania brudnych pieniędzy" konieczne jest ustalenie, z jakiego typu przestępstwa bazowego pochodzą te korzyści. Nie jest jednak wymagane, aby w sprawie przestępstwa bazowego zapadł wyrok skazujący – czytamy w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 24 lipca 2019 r. ( sygn. II AKa 1/19).

Proceder legalizacji

Pranie pieniędzy zwane również praniem brudnych pieniędzy sprowadza się w swej istocie do procederu legalizowania wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych bądź nieujawnionych źródeł, przez ich wprowadzanie do obrotu gospodarczego, powodując zagrożenie dla jego prawidłowego funkcjonowania – uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z 18 grudnia 2013 r. (sygn. I KZP 19/13) stanowiąca zasadę prawną. W uzasadnieniu powyższej uchwały czytamy również, że proceder „prania pieniędzy" często składa się z kilku faz czynności, których celem jest asymilacja bezprawnie uzyskanych środków finansowych przez środki pochodzące ze źródeł legalnych, co prowadzi do możliwości korzystania z tak „wypranych" wartości majątkowych. Czynności te polegają w pierwszej kolejności na rozporządzeniu nielegalnie pozyskanymi wartościami majątkowymi, w celu wprowadzenia ich do legalnego systemu finansowego, następnie na multiplikowaniu operacji finansowych po to, aby ukryć związek łączący sprawcę z...