Sądy mają dwa sposoby na okresy rozliczeniowe

Z rozstrzygnięć sądów administracyjnych wynika m.in., że okresy rozliczeniowe kreujące powstanie obowiązku podatkowego mogą być stosowane tylko do „ciągłych dostaw" 
oraz do „świadczenia usług dokonywanych przez pewien okres".

Od czasu wprowadzenia art. 19a ust. 3 i ust. 4 do ustawy o VAT (DzU z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej „ustawa o VAT"), który umożliwia powiązanie powstania obowiązku podatkowego w VAT z upływem okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony, nie kończy się dyskusja, co do tego, do jakich usług i dostaw można stosować te przepisy. Sądy administracyjne przyjmują, że wyłącznie do dostaw i usług o charakterze „ciągłym", jednak nie ma między nimi zgody co do tego, jak należy rozumieć pojęcie „ciągłe".

Ciekawe jest skonfrontowanie podejście poszczególnych linii orzeczniczych z brzmieniem dyrektywy VAT oraz przedstawienie argumentów, które są pomijane w tej dyskusji, a które, jak się wydaje, mogą dać jednoznaczną odpowiedź na pytanie o to, do jakich usług i dostaw można stosować art. 19a ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT.

Niejasne przepisy ustawy o VAT

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jeden z wyjątków od tej ogólnej zasady został uregulowany w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym: „Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub...