Atak w sieci nie zawsze musi wiązać się z karą

Magdalena Kuchnio Za ugruntowane w stanowisku sądów uznać należy, że dokonując oceny naruszenia czci trzeba uwzględnić charakter i specyfikę medium, w którym została zamieszczona wypowiedź zniesławiająca.

Dostępność mediów społecznościowych, świadomość użytkowników bycia anonimowym oraz możliwość wyrażania własnych opinii drogą elektroniczną, doprowadza coraz częściej do sytuacji, że granica pomiędzy swobodą dzielenia się swoimi poglądami czy ocenami a naruszaniem dóbr osobistych innej osoby jest przekraczana. Dostrzegana jest również tendencja odwrotna, kiedy przypisuje się potencjalne naruszanie dóbr osobistych w sytuacji wyrażania poglądów krytycznych czy negatywnych, niepochlebnych ocen. Nie każda tego typu wypowiedź musi skutkować naruszeniem dóbr osobistych. Wolność wyrażania poglądów została każdemu zagwarantowana w art. 54 ust. 1 Konstytucji RP, jednak prawo to nie może stanowić uzasadnionej podstawy do zamieszczania treści obraźliwych, krzywdzących, a przede wszystkim nieprawdziwych.

Konstytucja i konwencja

W przypadku, gdy naruszenie dobra osobistego następuje w ramach określonej wypowiedzi, ocena, czy jest ono bezprawne, musi być dokonana przy uwzględnieniu gwarantowanego konstytucyjnie (art. 54 ust. 1 Konstytucji RP) oraz konwencyjnie (art. 10 ust. 1 konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada 1950 r., DzU z 1993 r. nr 61, poz. 284) prawa (wolności) wyrażania poglądów. Sąd, dokonując takiej oceny, musi wtedy w okolicznościach konkretnej sprawy rozważyć, czy wzgląd na ochronę prawa do poszanowania...