Pewne ustępstwa są możliwe, a czasem wręcz wskazane

Krzysztof Obidziński Ugoda materialnoprawna ma charakter umowy, w której strony nie nawiązują nowego stosunku zobowiązaniowego, lecz modyfikują już istniejący przez dokonanie pewnych ustępstw w zakresie jego treści.

Zawarcie ugody związane jest z istnieniem sporu między stronami co do sposobu wykonania umowy lub wykładni jej postanowień. Przyczyną tego stanu może być np. zmiana okoliczności realizacji kontraktu, jeśli strony odmiennie oceniają, która z nich ponosi ryzyko takiej zmiany. W praktyce obrotu do typowych przyczyn sporów należą również: wadliwe lub nieterminowe wykonanie zobowiązania wykonawcy, brak odpowiedniego współdziałania zamawiającego lub obie te okoliczności łącznie.

W sektorze finansów publicznych ugodowe rozwiązywanie sporów nigdy nie należało do najbardziej popularnych rozwiązań. Co prawda umarzanie należności cywilnoprawnych jest od dawna dopuszczalne w ustawie o finansach publicznych (art. 56 u.f.p.), jednak przepisy te nie mówią wprost o zawarciu ugody w rozumieniu art. 917 k.c. Aby zachęcić podmioty publiczne do rozwiązywania sporów poza salą sądową ustawodawca wprowadził art. 54a u.f.p., który pozwala jednostce sektora finansów publicznych na zawarcie ugody w sprawie należności cywilnoprawnej, jeżeli z przeprowadzonej analizy wynika, że jest to rozwiązanie korzystniejsze dla tej jednostki, niż spodziewany wynik procesu sądowego.

Od czasu wprowadzenia art. 54a u.f.p. (w 2017 r.) liczba zawieranych ugód zwiększyła się. Jednak w przypadku umów o wykonanie zamówienia publicznego na rozwiązanie ugodowe decydują się przede...