Kutz i Żuławski, jakich nie znamy

źródło: EAST NEWS/INPLUS

Uciekłem ze Śląska, ale śląskich genów pozbyć się trudno – mówił o sobie Kazimierz Kutz. I uparcie pokazywał Śląsk na ekranie. Kadr z filmu „Śmierć jak kromka chleba”

źródło: materiały prasowe

Kazimierz Kutz Będzie skandal Znak, 2019

źródło: materiały prasowe

Piotr Marecki, Piotr Kletowski Żuławski. Wywiad rzeka Wydawnictwo Krytyka Polityczna, 2019

Biografie i autobiografie gigantów polskiego kina zachęcają do poznania ich dorobku, który jest dostępny w sieci.

„Moja matka miała do mnie stosunek osobny. Uważała, że jestem jej jedynym udanym dzieckiem i cały czas się o mnie bała". Tak zaczyna się autobiografia Kazimierza Kutza „Będzie skandal", która ukazała się rok po śmierci artysty. Pisał ją do ostatnich chwil.

Bez kompleksów

To nie była jego pierwsza książka. Wspaniały reżyser, autor „Nikt nie woła", śląskiego tryptyku, „Śmierci jak kromka chleba" o pacyfikacji strajku w kopalni Wujek publikował mądre, błyskotliwe felietony, w 1999 roku wydał „Klapsy i ścinki", pięć lat później „Portrety godziwe". Wreszcie powieść „Piąta strona świata" poświęconą Śląskowi. Miejscu, gdzie się urodził, skąd uciekał i dokąd zawsze wracał.

Powiedział mi kiedyś w wywiadzie: „To jest moje ograniczenie, moje przekleństwo, moja religia. Uciekłem ze Śląska. Od nędzy, gwałtu, cierpień. Od paranoi: ojciec w powstaniu, a brat, ciężko ranny, w Wehrmachcie. Od brudu i pseudookupacji komunistów. Chciałem być wolnym człowiekiem. Wyjechałem »do Polski«, wykształciłem się, coś osiągnąłem. Ale nie można się wyrzec własnych genów".

O Ślązakach mówił, że są prości, bo nie nauczyli się sku...stwa, cenili uczciwość. I taka jest jego autobiografia....