Fałsz intelektualny jest groźny dla wiarygodności

źródło: Rzeczpospolita

Łukasz Chmielniak W polskim dorobku orzeczniczym funkcjonują różne linie interpretacyjne pojęć, o których mowa w art. 271 k.k., tzn. innych osób uprawnionych do wystawienia dokumentów, oraz samego pojęcia dokumentu, o którym mowa w przepisie.

Przestępstwo tak zwanego fałszu intelektualnego, jest przestępstwem godzącym w wiarygodność dokumentów jako nośników treści i jest bardzo często spotykane w praktyce orzeczniczej polskich sądów, w tym w sprawach dotyczących karnych aspektów obrotu gospodarczego.

Poświadczenie nieprawdy

Istota czynu zabronionego opisanego w art. 271 k.k. sprowadza się do poświadczenia przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę uprawnioną do wystawienia dokumentu nieprawdy w dokumencie co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Należy podnieść, że zarówno w doktrynie, jak również w orzecznictwie da się zauważyć brak jednolitej linii interpretacyjnej odnoszącej się do znamion tego przestępstwa. Co więcej, dokonywana wykładnia może być w niektórych przypadkach, w szczególności dla osób niezwiązanych z prawem, dość zaskakująca.

Osoba i dokument

Przestępstwo opisane w art. 271 k.k. jest tak zwanym przestępstwem podmiotowo kwalifikowanym – indywidualnym. Oznacza to, że może je popełnić jedynie określony krąg osób wskazanych literalnie w przepisie ustawy. Są to funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu. Jeżeli nie budzi wątpliwości, kim jest funkcjonariusz publiczny – stosowna definicja znajduje się bowiem w kodeksie karnym – to niejasne może pozostawać, które podmioty...