Koszty egzekucyjne w administracji – istota problemu

Nowelizacja ustawy zaczyna wpływać na bieżące orzecznictwo, w którym sądy podzielają stanowisko, że już obecnie opłaty egzekucyjne powinny być pobierane wyłącznie od środków wyegzekwowanych (a nie dochodzonych).

Celem postępowania egzekucyjnego w administracji, jako specyficznej procedury egzekucyjnej przeznaczonej dla zapewnienia realizacji obowiązków administracyjnoprawnych (określonych szczegółowo w art. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, u.p.e.a), jest doprowadzenie do wykonania dochodzonych obowiązków. Naturalnie podejmowanie czynności egzekucyjnych w ramach postępowania wiąże się z ponoszeniem przez organ egzekucyjny kosztów tych działań.

Specyfika postępowania egzekucyjnego obejmuje obciążenie zobowiązanego kosztami jego prowadzenia – który to podmiot domyślnie uchyla się przed wykonaniem obowiązku, w związku z czym musi on zostać wyegzekwowany. W przypadku większości czynności egzekucyjnych, takich jak pobranie pieniędzy, zajęcie ruchomości, nieruchomości czy wierzytelności, opłaty za ich dokonanie określone były i nadal są w oparciu o procent egzekwowanej należności (art. 64 u.p.e.a).

Przez wiele lat budziło to wątpliwości z perspektywy celu pobierania od zobowiązanego kosztów egzekucyjnych, które w zasadzie mają rekompensować koszt funkcjonowania organu egzekucyjnego. Przez lata funkcjonowania ww. regulacji opłaty za czynności egzekucyjne stały się raczej dodatkową sankcją pieniężną, która z założenia dodatkowo skłania do terminowego regulowania należności publicznoprawnych.

Przełomowy wyrok TK

Swojego...