Miejsce zamieszkania

Arkadiusz Turczyn

Jak zauważono w orzecznictwie, pojęcia: zamieszkanie i miejsce zamieszkania, występują w przepisach wielu aktów prawnych. I choć definicji miejsca zamieszkania zamieszczonej w art. 25 kodeksu cywilnego przypada niewątpliwie doniosła rola w systemie polskiego prawa, to oczywiście nie jest wyłączone użycie przez ustawodawcę terminów: zamieszkanie i miejsce zamieszkania, w sensie odbiegającym od tej definicji, dostosowanym do funkcji danej regulacji, w szczególności nawiązującym do konstrukcji stałego pobytu w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności (wyrok SN z 2 lutego 2018 r., sygn. akt II CSK 240/17, z powołaniem się na wyrok SN z 27 listopada 2008 r., sygn. akt IV CSK 313/08, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl poza wyraźnie wskazanymi źródłami).

Miejsce zamieszkania osoby fizycznej zdefiniowane w art. 25 k.c. to miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Pobyt czasowy nie jest jednoznaczny z pobytem stałym (postanowienie SN z 7 stycznia 2009 r., sygn. akt II CO 25/08). W świetle art. 25 k.c. dla przyjęcia, że dana osoba ma miejsce zamieszkania w określonej miejscowości, istotny jest jej zamiar stałego pobytu, zaś stałe przebywanie nie jest równoznaczne z miejscem zamieszkania, ponieważ może przy nim nie występować zamiar stałego pobytu (postanowienie SN z 21 listopada 2002 r. sygn. akt III CO 9/02, LEX nr 1147845). O stałości pobytu osoby fizycznej na...