Co z wyłączeniem z masy upadłości banku środków unijnych

Odpowiedź udzielona przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na pytanie Sądu Najwyższego będzie niewątpliwie istotna dla praktyki i być może stanie się impulsem dla polskiego ustawodawcy do dokonania stosownych zmian w kodeksie postępowania cywilnego lub w prawie upadłościowym.

Postanowieniem z 22 września 2020 r. Sąd Najwyższy, rozpoznając skargę kasacyjną w sprawie o sygn. I CSK 745/18, skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prawne dotyczące problemu związanego z żądaniem wyłączenia z masy upadłości upadłego banku środków pieniężnych wpłaconych na rachunek klienta pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

Gminna inwestycja

Zagadnienie wyłoniło się na kanwie następującego stanu faktycznego. Występująca po stronie powodowej gmina uzyskała środki pieniężne na podstawie umowy o dofinansowanie projektu inwestycyjnego w ramach programu operacyjnego „Infrastruktura i środowisko" 2007–2013. Pieniądze zostały zdeponowane na rachunku bankowym w banku spółdzielczym, wobec którego została następnie ogłoszona upadłość. Gmina wniosła o wyłączenie tychże środków z masy upadłości, powołując się na art. 63 ust. 1 pkt 1) ustawy – Prawo upadłościowe (dalej: p.u.), który stanowi, iż nie wchodzi do masy upadłości mienie, które jest wyłączone od egzekucji według przepisów kodeksu postępowania cywilnego (dalej: k.p.c.). Z kolei zgodnie z art. 831 § 1 pkt 2a k.p.c. nie podlegają egzekucji środki pochodzące z programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (DzU z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.),...