Grzeczni już byli

źródło: EPA

Tenisistka Naomi Osaka przez pismo „Vogue” została nazwana trybunem ludu

LeBron James nazwał Donalda Trumpa klaunem, Lewis Hamilton i Naomi Osaka przekonywali, że czarne życia mają znaczenie. To był rok, kiedy sportowcy, także polscy, poczuli potrzebę zabrania głosu.

W Ameryce pokolenia naznaczonego światopoglądowym izolacjonizmem Michaela Jordana, który w rodzinnej Alabamie nie chciał poprzeć czarnoskórego kandydata do Senatu w starciu z rasistą („Republikanie też kupują buty"), już nie ma. Sport, traktowany przez wielu jak apolityczna enklawa, skończył się, odszczepieńców zaczynają przypominać nie ci, którzy zabierają głos, tylko siedzący cicho.

Wystarczył jeden wpis Lewisa Hamiltona o „obojętnych w obliczu niesprawiedliwości" kolegach po fachu, żeby kierowcy Formuły 1 włączyli się do akcji „Black Lives Matter" po śmierci George'a Floyda. Podczas kampanii przed wyborami w USA można było odnieść wrażenie, że składanie politycznych deklaracji przez sportowców jest po prostu w dobrym tonie.

Osaka dała przykład

Twitterowy wpis Naomi Osaki: „Kończę z byciem nieśmiałą" – choć osadzony w innym kontekście – stał się głosem pokolenia. „Vogue" kilka miesięcy później zaprosił ją na okładkę i nazwał „trybunem ludu".

Japonka marsz po zwycięstwo w tegorocznym US Open wzbogaciła festiwalem masek, którymi przypominała o kolejnych ciemnoskórych ofiarach przemocy. Wcześniej razem z chłopakiem, raperem Cordae, poleciała do Minneapolis i wzięła udział w protestach po zabójstwie Floyda.

Jej działalność medialna to dziś skomplikowany mariaż zobowiązań...