Plemienne obsesje

Debata historyczna na temat stosunków polsko-żydowskich podczas II wojny światowej nie istnieje – pisze publicystka ngo.pl.

Polacy zajmowali wobec Zagłady szereg postaw, ale silna polaryzacja spłaszcza obraz przeszłości do dwóch skrajnych. Na dodatek wojna polsko-polska przynosi ze sobą zjawisko projekcji poglądów politycznych na historię i wymusza zaciągnięcie się do którejś z armii: deklaracje stawiane są ponad naukę historyczną, a przede wszystkim okazują się być ważniejsze od samego aktu pamiętania.

Przejaskrawione obrazy

Podczas gdy jedna strona sporu jest niebezpiecznie blisko stwierdzenia, że Polacy masowo mordowali Żydów, a Polska współorganizowała Holokaust, druga usiłuje przekonywać, że wszyscy ratowali sąsiadów. Pierwsi są perswazyjnie przeciwskuteczni. Deklarując – skądinąd potrzebny – krytyczny namysł nad dziejami, poprzez pozbawiony empatii sposób, w jaki się komunikują, oddalają społeczeństwo od poznania ich najtrudniejszych rozdziałów, wywołując u niego szereg reakcji obronnych. Drudzy mijają się nawet z własnymi priorytetami w agendzie polityki pamięci, umniejszając heroizm tej garstki, która niosła pomoc, a niewątpliwie zasługującej na...