Korekta cen transferowych wciąż niezrozumiała dla sądów

Fiskus i sądy administracyjne nie są zgodne co do tego czy to samo zdarzenie gospodarcze może, w zależności od tego czy skutkuje przychodem czy kosztem, być inaczej rozpoznawane dla celów podatkowych.

Nowelizacja przepisów o cenach transferowych, która nastąpiła 1 stycznia 2019 r. i wprowadziła m.in. regulacje dotyczące korekty cen transferowych, dawała praktykom cen transferowych nadzieję na przełamanie „tabu" korekty również w odniesieniu do regulacji obowiązujących do końca 2018 r. W przeszłości bowiem Krajowa Informacja Skarbowa wielokrotnie wyrażała pogląd, że korekta cen transferowych może być rozpoznana jako przychód na zasadach ogólnych, ale nie może być rozpoznania jako koszt z uwagi na brak związku z przychodem.

Z takim stanowiskiem nie zgadzały się zazwyczaj wojewódzkie sądy administracyjne wskazując, że to samo zdarzenie gospodarcze nie może, w zależności od tego czy skutkuje przychodem czy kosztem, być inaczej rozpoznawane dla celów podatkowych. Paradoksalnie, po 1 stycznia 2019 r. pojawiły się wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, które negują możliwość rozpoznania korekty cen transferowych jako kosztu uzyskania przychodu. W tym artykule autorzy chcieliby pochylić się nad jednym z nich (rozstrzygnięcie NSA z 19 stycznia 2021 r. dotyczące interpretacji dyrektora KIS z 18 grudnia 2017 r., 0111-KDIB1-3.4010.327.2017.

3.PC), który neguje zasadność korekty w sytuacji, gdy tzw. pryncypał, tj. podmiot, który w długim okresie będzie akumulował zysk rezydualny, jest podmiotem krajowym i podatnikiem...