![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak zdefiniować stałe miejsce prowadzenia działalności
Zdaniem sądów administracyjnych, do wykreowania FE konieczne jest posiadanie własnych zasobów osobowych i technicznych bądź korzystanie z cudzych przy zachowaniu kontroli nad nimi. Ostatnio fiskus zaczął przychylać się do tego stanowiska.
Brak jednolitego podejścia do wykładni pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (fixed establishment) w Polsce powoduje, że zagadnienie to wywołuje wiele wątpliwości zarówno u polskich usługodawców, jak i u zagranicznych podmiotów świadczących lub nabywających usługi w Polsce. Przez wiele lat polskie organy podatkowe definiowały FE bardzo szeroko. W ostatnim czasie można jednak zaobserwować zmianę tego podejścia. Tematowi coraz baczniej przygląda się również Unia Europejska.
W czym tkwi problem
Przepisy ustawy o VAT nie zawierają legalnej definicji stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (FE). Pojęcie to zostało zdefiniowane wyłącznie w przepisach unijnych (rozporządzenie 282/2011). W świetle definicji z rozporządzenia, FE to dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby – które charakteryzuje się wystarczają stałością, posiada odpowiednią strukturę w zakresie zaplecza personalnego i technicznego oraz ma możliwość odbioru i wykorzystania usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca.
Mimo że definicje zawarte w przepisach unijnych powinny być tak samo wykładane w całej UE, brak jasnych przesłanek wskazujących na to jak należy rozumieć „wystarczającą stałość” czy też „odpowiednią strukturę w zakresie zaplecza personalnego i technicznego” powoduje duże wątpliwości po stronie podatników....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
