Najnowsze rekomendacje Forum Cen Transferowych

W trakcie ostatniego roku FCT wydało objaśnienia dotyczące opisu metody koszt plus oraz opisu metody podziału zysku(MPZ), które pozwoliły w pewien sposób uporządkować ich stosowanie.

Metoda Koszt plus

Metoda koszt plus jest popularną metodą szacowania cen transferowych. Polega na ustaleniu ceny przedmiotu transakcji kontrolowanej na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku obliczanego jako procent tej bazy kosztowej. Poziom narzutu zysku porównuje się następnie bądź z zyskiem jaki podatnik osiąga w analogicznych transakcjach z podmiotami niepowiązanymi (wariant wewnętrzny) bądź z zyskiem osiąganym przez porównywalne podmioty niepowiązane w analogicznych transakcjach (wariant zewnętrzny). Baza kosztowa powinna natomiast obejmować sumę kosztów bezpośrednich bądź bezpośrednich i pośrednich ponoszonych w związku z transakcją.

Kryteria porównywalności

Za porównywalne transakcje, których narzut może być zestawiany z narzutem osiąganym przez podatnika będą uznane te transakcje, w których żadna z różnic nie wpływa w sposób istotny na cenę przedmiotu transakcji bądź można dokonać korekt porównywalności eliminujących takie różnice. Co ważne, większy nacisk powinien być kładziony na porównywalność funkcjonalną analizowanych podmiotów niż na porównywalność cech charakterystycznych przedmiotu transakcji. Niemniej jak FCT wskazuje za Wytycznymi OECD, ważne jest również zachowanie porównywalności bazy kosztowej, a ponadto otoczenia gospodarczego...