Do euro nie ma co się śpieszyć

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Rzeczpospolita

Opinie entuzjastów, którzy znów gorączkowo wzmogli głos za wejściem do strefy euro, wynikają z nieporozumienia, które warto wyjaśnić. Wytłumaczy nam ono, dlaczego społeczeństwo chorwackie się zawiodło na przeprowadzonej właśnie zmianie waluty i dlaczego prezes NBP ma rację, ostrzegając przed wejściem do strefy euro – pisze doradca prezesa NBP.

Nieporozumienie wynika z niewiedzy albo bagatelizowania tego, że istnieją dwa kursy walutowe, które trzeba mieć na uwadze, bo są w tej sprawie istotne. Pierwszy to kurs rynkowy, drugi – kurs parytetu siły nabywczej, zwany kursem ppp (od purchasing power parity). Odzwierciedla on realną siłę walut na rynku, czyli co można za nie kupić przy aktualnym poziomie cen.

Big Mac Index a sprawa euro

Kurs ppp jest publikowany w różnych statystykach, ale zwykle ze sporym opóźnieniem. Natomiast najbardziej aktualnym jego przybliżeniem jest tzw. Big Mac Index publikowany przez „The Economist”. Kurs ten jest bardzo użyteczny, bo nie wymaga złożonych badań statystycznych i opiera się na porównywaniu cen standardowego produktu wytwarzanego we wszystkich krajach według tej samej receptury i na bazie identycznych surowców, przy zastosowaniu w zasadzie takich samych rozwiązań organizacyjnych. Używanie takiego reprezentatywnego produktu umożliwia oderwanie się od kwestii struktury koszyka, jak w przypadku liczenia wskaźników zmian cen.

Okazuje się, że wyniki brytyjskiego tygodnika są bardzo podobne do wskaźników ppp skrupulatnie liczonych przez OECD czy Eurostat. Ostatnie publikowane wartości Big Mac Index pochodzą z lipca 2022 r. Wtedy ten specjał kosztował w Polsce 16,68 zł, a w strefie wspólnej waluty 4,65 euro. Zatem z relacji cen wynika kurs parytetu siły...