Wynalazek pracowniczy i dodatkowe wynagrodzenie od pracodawcy

Warto określić w indywidualnej umowie o pracę kwestie związane z wynalazkami pracowniczymi oraz sposobem i terminem wypłaty należności z tego tytułu, a także przygotować dokładny zakres obowiązków pracownika.

radca prawny, wspólnik, Kancelaria Radców Prawnych Mirosławski, Galos, Mozes w Sosnowcu

Przesłanki uznania wynalazku za wynalazek pracowniczy i prawa do wynalazku uregulowane zostały w art. 11 ustawy z 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (DzU z 2021 r. 324 t.j. ze zm.), zwanej dalej „p.w.p.”. Przepis ten wprowadza zasadę, zgodnie z którą prawo do uzyskania patentu na wynalazek przysługuje jego twórcy. Artykuł 11 ust. 3 p.w.p. wprowadza od powyższej reguły wyjątek dotyczący tzw. wynalazku pracowniczego.

Zgodnie z tym przepisem w razie wynalazku w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy prawo do uzyskania patentu na wynalazek przysługuje pracodawcy, chyba że strony ustaliły inaczej. Oznacza to, iż w przypadku, gdy pracownik w ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych dokona wynalazku, prawo do patentu na ten wynalazek przysługiwać będzie pracodawcy. Z taką sytuacją będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy pracownik wykonywać będzie czynności mogące doprowadzić do powstania wynalazku, które jednocześnie stanowić będą wykonywanie obowiązków pracowniczych i tożsame będą ze świadczeniem pracy na rzecz pracodawcy. Prowadzone przez pracownika prace badawcze skutkujące dokonaniem wynalazku powinny zatem odbywać się na koszt pracodawcy, w ramach jego struktury organizacyjnej, z wykorzystaniem jego zaplecza technicznego i...