Koszt wytworzenia podstawą wyceny

W celu wsparcia zarządów oraz pracowników spółek prowadzących działalność produkcyjną w prawidłowym ustaleniu wartości kosztu wytworzenia oraz opracowaniu zasad (polityki) rachunkowości stosowanej w danej jednostce w odniesieniu do tego zagadnienia, powstał Krajowy Standard Rachunkowości Nr 13.

Rzeczowe składniki aktywów obrotowych wyceniane są według cen nabycia bądź kosztów wytworzenia nie niższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy.

Aby prawidłowo ustalić wartość kosztu wytworzenia produktu, konieczne jest zrozumienie jakie podstawowe typy (grupy) kosztów mogą być do niego alokowane oraz co jest ich składnikiem. Ze względu na często spotykany fakt, iż spółki nie w pełni prawidłowo przypisują dany koszt do prawidłowej grupy co powoduje, iż wartość kosztu wytworzenia nie odzwierciedla właściwego szacunku, a co za tym idzie finalna wartość produkcji oraz wyniku finansowego wykazywanych w sprawozdaniu finansowym na dzień bilansowy również są zniekształcone.

Na wykresie przedstawiono podstawowe grupy kosztowe wchodzące w skład kosztu wytworzenia produktów.

>Składowe kosztu wytworzenia

Koszty bezpośrednie

Na koszt wytworzenia produktów (wyroby gotowe zdatne do obrotu, półprodukty, produkcja w toku) składają się głownie koszty bezpośrednie a więc takie które pozostają w bezpośrednim związku z danym produktem.

Do grupy tej można zaliczyć przede wszystkim:

∑ wartość zużytych materiałów wraz z kosztami ich pozyskania i przemieszczenia,

∑ wynagrodzenia pracowników wraz z świadczeniami pracowniczymi;

∑ energię, paliwa technologiczne wodę technologiczną i inne...