Novak Djoković. Alchemik znalazł ciemną energię

Serb miesiąc po zabiegu, który miał go wyeliminować z turnieju, zagra o awans do finału Wimbledonu. – Jest nadczłowiekiem – nie ma wątpliwości Carlos Alcaraz.

Hiszpan, który w Londynie broni tytułu, odpowiedział w ten sposób na pytanie, które wielokrotnie podczas Roland Garros padało na łamach francuskich mediów. Gospodarze zachodzili w głowę, czy Serb posiadł zdolność do leczenia kontuzji adrenaliną, a niektórzy żartowali, że kiedy na korcie się chwieje, to trzeba mu wbić w serce osinowy kołek, bo inaczej wróci znad krawędzi i sięgnie po swoje.

Djoković już do Paryża przyleciał z problemami – mówił, że nie chce o nich opowiadać, aby „nie otwierać puszki Pandory” – które dały o sobie znać w meczu czwartej rundy z Francisco Cerundolo. Serb prosił o przerwę medyczną, kulał, ale zwyciężył, żeby dzień później wycofać się z turnieju.

Zawiodła łąkotka, więc Djoković położył się na stole operacyjnym, choć przez lata uważał ciało za świątynię, której nie powinien tknąć skalpel ani igła. Wolał metody alternatywne: opowiadał o czerpaniu energii z obejmowania drzew i skoków na trampolinie oraz przemianie toksycznego pokarmu w zdrowy siłą woli, a w szczycie pandemii został bohaterem antyszczepionkowców.

Teraz, choć w przeszłości ufał raczej czuciu oraz wierze, ugiął się pod argumentami szkiełka i oka, podobnie jak przed laty po kontuzji łokcia, którego zabieg opłakiwał podobno przez trzy dni,...