Nie udawajmy, że w Polsce SLAPP-ów nie ma

Trudno twierdzić, że żyjemy w kraju, w którym nie dochodzi do nadużywania pozwów cywilnych lub spraw o zniesławienie w celu tłumienia krytyki i debaty publicznej.

W „Tygodniku Praw ników” ukazał się tekst Macieja Zaborowskiego „Anatomia SLAPP”, krytyczny wobec koncepcji SLAPP oraz jej implementacji w polskim prawodawstwie. Autor przedstawia swoje stanowisko jako wyważone i pragmatyczne, jednak jego argumentacja zawiera liczne uproszczenia i błędy logiczne, które wymagają wyjaśnienia. Przede wszystkim warto rozważyć kilka kluczowych kwestii: istotę SLAPP-ów, ich rzeczywiste zastosowanie w Polsce oraz potencjalne konsekwencje projektowanych przepisów.

Rzeczywiście wprowadzenie pojęcia SLAPP jest tylko próbą nazwania zjawiska, które obserwujemy od dawna, czyli nadużywania pozwów cywilnych czy spraw o zniesławienie w celu tłumienia krytyki i debaty publicznej. Ostatnie lata zaowocowały w liczne przykłady drastycznych nadużyć instrumentów ochrony prywatności ze szkodą dla swobody wypowiedzi.

Czym jest SLAPP?

SLAPP (Strategic Lawsuit Against Public Participation) to narzędzie wykorzystywane przez osoby dysponujące znacznymi środkami finansowymi i władzą do tłumienia krytyki i debaty publicznej poprzez zastraszanie dziennikarzy, aktywistów i organizacji pozarządowych kosztownymi procesami sądowymi. Autor tekstu zdaje się bagatelizować ten problem, sugerując, że w Polsce takie przypadki praktycznie nie występują albo dotyczą wyłącznie dziennikarzy. Jest to stwierdzenie niepoparte faktami. Tak, najczęściej...