„Rolowanie” problemu neosędziów

Czy projektodawca chce jednak otworzyć drogę, tak dla KRS jak i SN, do indywidualnej weryfikacji neosędziego w trybie pozakonkursowym? Zapytajmy, czy nie doprowadzi to do powstania kategorii „neosędziów bis”.

Z rozproszonych wypowiedzi ministra sprawiedliwości zaczyna wynikać, iż opowiada się on za drugim projektem weryfikacji neosędziów przedstawionym przez Komisję Kodyfikacyjną Ustroju Sądownictwa i Prokuratury. W koncepcie tym to nowo powołana Krajowa Rada Sądownictwa, w mrówczym procesie rozłożonym na minimum pięć lat, ma decydować o powrocie neosędziów na poprzednie stanowiska i uwolnieniu stanowisk sędziowskich, na które dopiero wówczas miałyby zostać rozpisane konkursy. Pierwszy projekt zakłada natomiast cofnięcie neosędziów na poprzednio zajmowane stanowiska mocą samej ustawy i przeprowadzenie konkursów, w których i oni mogliby wziąć udział na równych zasadach.

Wariant przedstawiony w drugim projekcie niezwykle troskliwie traktuje sędziów, którzy w imię własnych ambicji zawodowych sprowadzili na system sądownictwa bezprecedensowy kryzys. Preferencje ministra w tym przedmiocie nie dziwią, gdy się zważy na determinantę w postaci osiągnięcia wyznaczonego mu celu politycznego. Błędne jest bowiem założenie, że prof. Adam Bodnar trwa w optyce wcześniej sprawowanego urzędu rzecznika praw obywatelskich, obrońcy praworządności, zeloty prawa. Stał się bowiem politykiem, czego najlepszym dowodem był jego ambiwalentny stosunek do orzeczenia Międzynarodowego Trybunału Karnego w głośnej sprawie nieplanowanej wizyty premiera Izraela. Profesor Bodnar jako RPO nie...