Ma miejsce zjawisko psychiatryzacji kultury

autor zdjęcia: ANDRZEJ BANAS / POLSKA PRESS

źródło: Rzeczpospolita

Dziś zbyt łatwo rozpoznaje się u dziecka, ale także u dorosłego, ADHD. Nie znaczy to, by takie diagnozy, jak ADHD czy autyzm, nie miały sensu klinicznego, chodzi o to, by unikać nadmiernego poszerzania znaczenia tych pojęć.Rozmowa z prof. Bogdanem de Barbarem, psychiatrą i psychoterapeutą

Każdy dorosły człowiek potrzebuje psychoterapii. Prawda czy fałsz?

Fałsz. Psychoterapii potrzebują ci, którzy nie radzą sobie ze swoimi problemami psychicznymi i konfliktami. Próbowali poradzić sobie samodzielnie – z pomocą przyjaciół, poradników, wskazówek od bliskich czy rodziny – jednak konflikt, problem czy objaw narastał. Człowiek powinien decydować się na psychoterapię dopiero wtedy, kiedy staje się bezradny w sprawach osobistych. Byłoby nonsensem, gdyby każdy sięgał po psychoterapeutę, chyba że po takiego, którego ma w samym sobie.

A każdy ma go w sobie?

Nie każdy; ale wielu z nas ma, tylko o tym nie wie. Kiedy człowiek przeżywa jakiś trud, problem czy konflikt, to warto, żeby sam ze sobą porozmawiał z życzliwością i wnikliwością, a nie każdy ma w sobie tę życzliwość i wnikliwość, i nie każdy rozumie samego siebie w kontekście przeszłości i przyszłości. Ponadto psychoterapii może potrzebować na przykład ten, kto cierpi na objawy lękowe czy depresyjne, kto nie jest w stanie sensownie rozwiązywać rodzinnych konfliktów, kto pogrąża się w bezradności wobec tego, co się dzieje z nim samym i z jego relacjami.

Gdzie przebiega granica między potrzebą budowania świadomości na temat zdrowia psychicznego a modą na psychoterapię?

Rzeczywiście, jest coś takiego jak moda na psychoterapię, ale nie...