Rzetelność w komentowaniu wyroków sądowych

Poziom dyskusji o decyzjach procesowych w debacie publicznej, w której ochoczo uczestniczą media, jest niekiedy niemiłosiernie odklejony od rzeczywistości.

Czy możemy dziś tak zupełnie bez uprzedzeń wpatrywać się w stanowiska eksperckie? Czy standardem staje się, że analizując wypowiedzi sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych w sprawach, które z racji swojego przedmiotu dotykają kwestii wrażliwych społecznie i politycznie, musimy liczyć się z tym, że zanim przejdziemy do sedna, przypomni się nam ich życiorysy, historię wcześniejszych wypowiedzi, klientów etc., czyli tzw. kontekst?

Ten „kontekst” może przemienić każdą wypowiedź i skutecznie oddalić od próby analizy treści opierającej się na wiedzy, a nie na emocjach.

Między dziejową sprawiedliwością a ostatecznym upadkiem

Czy przy niemal każdej wypowiedzi, która dotyczy spraw, które ze swej istoty dają się wykorzystać w niezgłębionych już odmętach politycznej „nawalanki”, musimy obserwować bezpardonowy atak na sędziów, prokuratorów i prawników i nieustanną narrację, że ich podstawową cechą jest stanie po jednej albo po drugiej stronie barykady? Czy każdy wyrok – w zależności od sprawy, w której zapadnie i miejsca na barykadzie, z którego padnie komentarz – będzie albo przejawem najjaśniejszej dziejowej sprawiedliwości, albo czarnym kleksem brukającym karty konstytucyjnych wartości?

Poziom dyskusji o decyzjach procesowych w debacie publicznej, w której ochoczo uczestniczą media, bywa...